Dag 5
Vandaag nemen we alweer afscheid van Cappadocië. Twee volle dagen in dit prachtige gebied is
weliswaar erg weinig maar we hebben echt ongelooflijk veel moois gezien. Na een laatste ontbijt
in het, redelijk tot goede, hotel nestelt de reisgroep zich in de bus voor de terugreis naar
de Turkse Rivièra. De buschauffeur heeft daarbij weer een lange rit voor de boeg maar weet
wel dat er regelmatig wordt gestopt om de nodige rust te nemen. Tijdens de rit vangen we
weer, een weliswaar vage, glimp op van een aantal vulkanen. Dwaas zien ze er wel uit, zo
solitair in het landschap.
Op veertig kilometer van de stad Aksaray ligt het gelijknamige dorp. Hier bezoeken we de
beroemde Sultanhan-Karavanserai. Het is een imposant gebouw dat meer weg heeft van een
vesting. Het bouwwerk werd hier in 1228 onder Alaeddin Keykubad I gebouwd en ligt midden
in het dorp. Karavanseraien waren destijds belangrijk als rustplaats voor reizigers en
dieren en zijn op zo'n 40 kilometer afstand (9 uur lopen voor een kameel) van elkaar
gesitueerd langs een oude handelsroute van noord naar zuid en van oost naar west. De
Seldzjoeken legden de basis voor de beschaving van Anatolië en zij hechtten grote waarde
aan de handel.
Langs de oude handelsroute liggen dan ook bijna honderd van deze karavanseraien
en het zijn de fraaiste en meest karakteristieke bouwwerken van de Seldzjoeken van Anatolië.
De Sultanhan-Karavanserai is één van de mooiste met rijke decoraties op het steen en metselwerk
in de grote poort maar ook in de poorten op de binnenplaats.
De overdekte galerijen werden bij
goed weer door de reizigers gebruikt om te overnachten. De terzijde liggende stallen zijn
imposant groot en donker. De gewelven zijn onderling verbonden door bogen die op tweeëndertig
zuilen in vier rijen van acht rusten. Na dit geweldige bouwwerk hebben we de gelegenheid tot
het drinken van koffie en dat is, met één eet- en drankgelegenheid, een enorme drukte ven belang.
Wij stellen een drankje maar uit tot de lunch die we gebruiken in de stad Konya.
Aan het einde van de middag zijn we dan weer terug aan de kust. Het weer ziet er goed uit en
al snel heeft de hele groep zich weer voor drie nachten geïnstalleerd in het Lara Hadrianus
Hotel in Lara/Antalya. We mogen niet mopperen met onze kamer op de zesde etage want we hebben
uitzicht op zee. Het diner is ook hier in buffet-vorm en er is keuze genoeg. We verheugen ons
op morgen en de 'schatten' die hier langs de kust liggen waaronder de Antieke Stad Perge.
