Rondreis Turkije 2010
Dag 3
Cappadocië
Donderdag 11 maart.
De eerste echte excursie dag in Cappadocië is voor de groep een vol programma. De dag begint dan ook bijtijds
met een ontbijtbuffet dat prima is verzorgd. Alleen het inschenken van een kopje thee heeft enige uitleg nodig.
Er is zwarte thee en thee aangelengd met heet water. Dat laatste bevalt ons Nederlanders net iets beter en
al snel heeft iedereen in de gaten hoe het werkt.
Het eerste onderdeel dat we bezoeken zijn de Symbolen van de streek. De puntige vormen van de, voornamelijk
tufsteen, rotsen zijn in diverse varianten de kenmerken in de streek Cappadocië. In voorhistorische tijden
waren de vulkanen Erciyes, Hasandagi en Göllüdag met hun erupties verantwoordelijk voor het uiteindelijke
resultaat van heden. Onder invloed van afstromend water van de hellingen en wind ontstond door erosie
afbrokkeling van de tufsteen laag. Dit proces zorgde voor barsten in de harde rotsen. De zachtere daaronder
gelegen lagen holden steeds verder uit en op deze wijze ontstonden uiteindelijk de kegelvormige rots formaties.
Duidelijk mag zijn dat dit proces zich niet heeft afgespeeld binnen een jaar of vijf. Onze gids Ahmet vertelt
met veel liefde en gevoel over de streek en heeft het dan ook steeds over Anatolië. Het is een 'koosnaam'
voor het land Turkije. Wie met liefde praat over Turkije heeft het dus zeker over Anatolië. De eerste indruk
van het gebied dat we in twee dagen gaan verkennen stelt ons niet teleur, het is echt prachtig. Alleen de zon
laat het nog even afweten en dat is echt jammer voor de foto's en het filmmateriaal.
Na een korte rit met de bus komen we bij het Openlucht Museum van Göreme. Een wandeling door het gebied zal
ons veel rotskerken laten zien met schitterende fresco's die voornamelijk volgens de Christelijke religie zijn.
Er werden destijds twee verschillende schilder technieken gebruikt voor het vervaardigen van de fresco's.
Met rode oker werd in eerste instantie direct op de rotsmuren geschilderd, zoals in de St. Basilicus en
Elimali Kerk en in de St. Barbara Kapel. Bij de tweede techniek werd eerst een mengsel van gips, zand en
stro aangebracht en daarop werden de schilderingen aangebracht. De Bijbel en het leven van Jezus vormden de
belangrijkste onderwerpen voor deze fresco's. De ruimten van de vele kerken die we bekijken zijn voor onze
maatstaven erg klein. De groep past er steeds maar net in. Het is onvoorstelbaar dat de mens al in een zo
vroeg stadium, tussen de tweede en derde eeuw, in staat was tot het uithakken en creëren van leefruimte en
het uithakken van kerken met zulke schitterende fresco's. Er bestonden nog geen tafels en stoelen. Men zat
op een stenen bank aan een stenen tafel. Belangrijk in Cappadocië zijn ook de duiventillen. De vele duiven
zorgen voor 'duivenmest' dat, verdund met water, wordt gebruikt bij het bemesten van het land. Inmiddels
gedijen de olijf-, amandel-, en perzikbomen hier steeds beter en ook de druif voelt zich in dit gebied prima.
Het is allemaal bijzonder indrukwekkend, zeker met de uitgebreide uitleg van onze gids Ahmet.
Na deze 'cultuurschok' wandelen we even later weer door een ander gebied met bizarre tufsteen formaties.
Het lopen tussen de imposante pilaren geeft ons een nietig gevoel en we beseffen maar al te goed dat de
natuur niet te temmen is.
Na de lunch gaan we 'ondergronds' in de stad Kaymakli. Deze ondergrondse vesting ligt onder een heuvel in
het centrum van de stad. Woningen werden in de zachte tufsteen uitgehakt tot wel 10 woonlagen onder de grond.
Ze dienden als vluchtplaats tegen vijanden en regelmatig was het noodzakelijk hier voor lange tijd te verblijven.
Met zekerheid is vastgesteld dat de 200 in Cappadocië aanwezige ondergrondse steden al dateren uit de 4e eeuw
voor Christus. Het is geen gemakkelijke route die we lopen. De mens was in die tijd aanmerkelijk kleiner en de
gangen en tunnels daarop aangepast. Het is meer een kruip- door/sluip-door tocht met tunnels tot 30 meter lengte.
Je moet geen last hebben van claustrofobie. De woonruimten waar we doorheen gaan zijn voornamelijk bij de
luchtkokers gesitueerd. Aan alle woon-behoeften was gedacht. Spannend is het wel. De stad is tot de vierde laag
toegankelijk en dat is voor onze groep diep genoeg.
Laat in de middag kunnen we even bijkomen als we een bezoek brengen aan een pottenbakker. Het zijn van die,
min of meer, verplichte items die in vrijwel iedere groepsreis ingebakken zit. In dit geval is de uitleg
beslist de moeite waard ook al worden we daarna natuurlijk door de 'shop' geloodst. Er wordt door het personeel
echter niet 'agressief'' aangedrongen tot aankopen en wie naar buiten wil gaat naar buiten.
We besluiten de dag, optioneel, met een Turkse avond. Onze chauffeur en gids hebben het er maar druk mee. Het
wordt een uiterst plezierige avond met diverse traditionele dansen zoals de rituele dans van de 'Derwisjen',
dansgroepen en natuurlijk een buikdanseres. Er is wijn en raki in overvloed en op een gegeven moment staan dan
toch alle gasten eveneens op de vloer. Ook de terugreis naar het hotel verloopt hilarisch waarbij 2 jonge dames
van Corendon, bureau Antalya, de tent (bus) op z'n kop zetten met Turkse muziek en dans. Het was een bijzonder
interessante en culturele dag met een plezierig en ontspannen slot. Morgen weer vroeg op voor nog zo'n dag met
hopelijk een zonnetje.
